موزه شهدا

در معماری اسلامی، باغ ایرانی تمثیلی از بهشت و تلاشی برای بازسازی بهشت آرمانی بر روی زمین است و به همین مناسبت برای آن از واژه پردیس، برگرفته از واژه پارادیزو به معنی بهشت، استفاده می‌شود. همچنین دیدگاه‌های اعتقادی ایرانیان و سفارشات دینی در مورد عناصر طبیعی و قداست طبیعت در آیین‌های باستانی ایرانیان همواره مورد توجه بوده است. شناخت هویت باغ به عنوان مکانی آرامش بخش، شادی آفرین، لذت بخش و یا برای بیان قدرت اقتصادی و سیاسی و یا مکانی مشخص برای پرورش گل و گیاه و درخت بدون کاستن از مفاهیم و کاربردهای آن در ارتباط با فرم و شکل و حتی نوع گیاه، با عملکردی در قالب مکانی خصوصی و یا حتی عمومی، امری بسیار پیچیده و گسترده است. باغ ایرانی محصول تعامل سازنده انسان ایرانی با طبیعت می‌باشد. این تفکر در تابستان گرم سال 1393 منشأ ایده پردازی در زمان طراحی فضای موزه شهدأ یافت آباد قرار گرفت.

در نهایت مشاورین طی فرایند طراحی و با در نظر گرفتن آلترناتیوهای مختلف برای سازماندهی کلی سایت، ایده چیدمان بلوک‌های سیمانی به صورت نیمه منظم را برای سایت انتخاب کردند. همچنین فضای مرکزی به عنوان یادمان شهدای گمنام در مرکز حیاط در نظر گرفته شد.

همچنین برای فضای داخلی، در سالنی که پیش از این برای همایش مورد استفاده قرار می‌گرفته است، سازه‌ای به شکل برشی از دایره بنا شده و با استفاده از Projection بر روی دیواره و کف، زیرساخت و فضایی جذاب برای نمایش محتوای مورد نظر موزه، ایجاد شود.

بر این اساس، 9 پروژکتور، با چیدمانی مهندسی، مساحت دیوار و کف را با نمایش محتوای مرتبط با موزه، پوشش داده و لحظاتی جذاب را برای بازدیدکنندگان ایجاد می‌کنند، به شکلی که مخاطبین درون فضای تصویری واقع شده و خود را بخشی از محتوا می‌پندارند.